W dniu 30.11.2019 po raz siódmy już spotkaliśmy się na dorocznym zjeździe superwizorów i aplikantów organizowanym przez Radę Superwizorów Psychoterapii Uzależnień. Zaprosiliśmy, tradycyjnie już, superwizorów z obu nurtów. licząc na wzajemny dialog w okolicznościach zmian, które dotyczą nas wszystkich. z obu Agencji. W zjeżdzie uczestniczyli Goście- Dyrektor KBdsPN Piotr Jabłoński, Zastępca Dyrektora Bogusława Bukowska i Jagoda Fudała- Kierownik DLO PARPA.
Przyjęła nas w swoim ośrodku Dorota Jabłońska- Kierownik Młodzieżowej Poradni Profilaktyki i Terapii Poza Iluzją, która opowiedziała o wypracowanym przez zespół stylu pracy z młodymi pacjentami, którzy mają problem z korzystaniem z sieci.
W części teoretycznej zainspirowały nas swoim rozumieniem zjawisk obserwowanych w toku procesów superwizyjnych Joanna Wawerska-Kus i Agnieszka Kolano: „Od trudności do potencjału- superwizja zróżnicowanych zespołów terapeutycznych”. Szczególnie interesujące były opisane przez autorki gry stosowane przez superwizantów i superwizorów w okolicznościach nieradzenia sobie z różnicami płci, podejść, poziomu wykształcenia i in. Mamy nadzieję na obszerny artykuł opisujący tę perspektywę.
Z zakresu psychoterapii w ramach swojego pokonferencyjnego wystąpienia (Kiedy dziecko przejmuje kontrolę. Konferencja KSTU czerwiec 2019) Agnieszka Litwa- Janowska przedstawiła analizę siły tabu i traumy seksualnej u osób z syndromem DDA. Zarysowała zjawisko władzy i kontroli stojących w poprzek nieprzeżytej żałobie i rekonstrukcji obiektów. Mówiła o tym jak seksualna dostępność obiektów i możliwość realizacji w konkrecie pragnień związanych z zawładnięciem obiektem, buduje przekonanie o posiadanej mocy i znacząco wpływa na przebieg relacji w codziennym życiu i z terapeutą.
W części roboczej podjęliśmy rozmowę z naszymi gośćmi o aktualnych kierunkach i wyzwaniach związanych ze zmianami konsolidującymi system szkoleń i terapii zapoczątkowanych przez Ministerstwo Zdrowia w ubiegłym roku. Omawialiśmy poważne trudności związane z często mechanicznym traktowaniem lecznictwa i ryzykiem wprowadzania zapisów przez MZ, czy NFZ, które wynikają z niezrozumienia zasad i metody która leczy osoby uzależnione i ich bliskich (zatrudnienie pielęgniarek psychiatrycznych, usztywnienie, liczby godzin terapii grupowej, czy zatwierdzanie wizyty wraz z jej czasem trwania przez pacjenta w dokumentacji medycznej). Zwróciliśmy się z potrzebą i oczekiwaniem standardu wymiany informacji w tej sprawie pomiędzy PARPA i KBdsPN oraz naszym środowiskiem. RSPU starała się na bieżąco i sprawnie reagować pisemnie i poprzez spotkania z decydentami i innymi podmiotami z naszego środowiska na wszelkie takie sytuacje.
Spotkanie podsumowane zostało sprawozdaniem z tegorocznych działań Rady Superwizorów Psychoterapii Uzależnień i żywą dyskusją nad aktualną sytuacją w lecznictwie uzależnień w Polsce i rolą RSPU w obliczu zmian i trudnym procesem podejmowania dialogu, w okolicznościach utraty.
